تمام شکوفه های سیب یاسهای کوچک مریم ها میناها و لاله ها را به پایت می ریزم تا لحظه ای فارغ از اضطراب سپری شدن ثانیه ها و کاسته شدن عمر در چشمهای زیبایت نگاه کنم و بگویم به سکوت ماه در دل شب و به صداقت وامیدم قسم که دوستت دارم. بدان قلبم تنها محبت و مهربانی بی ریای تو را می پذیرد. و چه خوب می شد اگر می توانستی باور کنی تو را بی قید و شرط دوست دارم و با یادت زندگی می کنم. ای کاش آنکه می خواهد من و تو ما نشویم.خانه عمرش خراب شود. شاید هنوز باور نداشته باشی