به نام او که
 پرندگان قلبهای پاک و کوچکمان را
 به کرانه های آبی آسمان می فرستد
و سخن عشق و دوستی
به آنها می آموزد
و در عمق این احساس 
 آنها را بی رحمانه از هم جدا می سازد
تو که رفتی جان را خواهم سوخت
بر بال پروانه آتشی خواهد کرد
بر مزار شمع , گلستان
تاریکی و نهایت
راه صبر و بردباری
و در شور عشق
نفس آخر را خواهم کشید